جریان چیه؟ طرف چند سال پیش پول منو و خورده حالا در فیس بوک و اینستا درخواست دوستی و فالو می ده!!!
جا داره که به قول شما جوونا بگم
وات د فاز؟!!!
امروز عکسی دیدم از گلشیفته که به پوستر تاترش، آناکارنینا، با لیوانی (قهوه احتمالا) در دست تکیه داده بود، تا اینجایش عادی و تکراری است: هنرپیشه ای با پوستر تاترش عکس گرفته است
آن بخش لبخندش مورد نظر من است، بله می دانم معمولا بازیگرها لبخند می زنند، نوع لبخندش را می گویم.
گلشیفته طوری لبخند زده که انگار حرف زده، سخنرانی کرده، متلک گفته، یک جوری که معناهایش می تواند اینها باشد
آره دیگه ماییم
دیدی؟
حال کردی؟
کارم درسته ، نه؟
اما بعد از همه این حرفها یک سکوت پشت لبخندش است که توضیحش سخت است
یک مکث، یک نگاه، مثل:
سکوت خیاطه وقتی به لباس تموم شده اش نگاه می کنه
آشپزه وقتی به میز ناهارخوری نگاه می کنه
تعمیرکاره وقتی به ماشینه نگاه می کنه
نقاشه به ساختمونی که رنگ زده
همونی که وقتی باغچه رو هرس کردی و کمرتو راست می کنی به کل حیاط نگاه می کنی
خلاصصصص
-وقتی گروهی با هم حرکت می کنید، آرام صحبت کنبد و پیاده رو را بند نیاورید. رها شدن از کنترل های محل زندگی جذاب است اما رهایی از قوانین شهری ممکن نیست، متمدن باقی بمانید
- اخه تو ایران که هر جنسی، مدل و مارکی از اشربه الکی پیدا می شود ،چه اصراری است به خرخوری در سفر؟ بعد مناظر خودش هوش از سر می برد ،مواد کمکی لازم نیست که! چندش نشوید
- سنجاق قفلی و نخ سوزن حیاتی هستند، فراموش نشود،بارها آبرو را حفظ کرده اند
- چای کیسه ای و نبات مرهمی است بر بسیاری از دردها نبات از این چوب دارها و لیوانی سبک و شخصی هم که باید باشد
- اگر مثل من عاشق تماشای مردمید، تماس چشمی طولانی بر قرار نکنید و یا عینک افتابی بزتید، خدای مردانی که شنا نمی کنند و نگاه می کنند،ضایع ترین مردان روی زمینند
- با شلوارک و صندل جوراب نپوشید
- کلاه لبه دار باشد، تا شدنش راحت باشد، قابل شستشو و قابل چپاندن در همه جا
- کیف کمری خوراک دزد هاست، کوله کوچکی که برعکس روی سینه بیفتد مناسبتر است
- چانه نزنید مگر در کشوری که جزو فرهنگشان است، از مردم محلی خرید کنید به صنعت توریسم کمک کتید جای دوری نمی رورد
-شلوارها و جلیقه های زیپ دار جای بهتری برای نگهداری پول هستند تا کیف ها
- از اتوبوس و مترو نترسید با نقشه و شماره به راحتی قابل استفاده اند
- زیاد به موزه و اثار باستانی گیر ندهید، مردم و کافه ها و بازارهای محلی و قدم زدن در محلات قدیمی ،کاملا بی هدف، خودش یک هدف از سفر باشد
- عادتهای غذایی را بی خیال شوید، یک عمر احتیاط کردید، یک چندروزی رها کنید خود را در طمع های جدید و غذاهای نا اشنا با قیافه های بد ریخت،خاطراتی خواهد شد به یاد ماندنی، نهایتش یک گلاب بروتون اسهال نصیبتان می شود که قرصش را دارید
-به برنامه ریزی وفادار نباشید، روز روزونش تو شهر خود آدم نمی شه طبق پیش بینی ها جلو رفت انتظار دارید تو سفر بشه؟
-عجله نکنید، این همه شهر و کشور هست که هنوز ندیدید، این جای هم که رفتید سفر باید یک عمر توش بمونید که همه جاشو ببینید، پس بی خیال، از قدم زدن در همین خیابان لذت ببرید و استرس اون یکی خیابان را نداشته باشید، نشد هم نشد
-قبل از سفر عکسهای بقیه ملت را نگاه کنید، بعضی چیزا و جاها اون قد هم تعریفی نیستند، از عکس معلومه
- گول عکس تبلیغاتی را نخورید
-لبخند بزنید، مودب باشید، ج