وای وای وای از روزی که این پسر جان بفهمه که این ماسته و رنگ نیست و یا یه شیر پاگ خورده ای بهش بگه.... همه دنیای اعتماد و باور این بچه از هم می پاشه.
به نظر من دروغ گویی را باید جنایت درنظر گرفت و مثل یه جنایت باهاش رفتار کرد!
دور نیست این بچه بفهمه که سرش رنگ نمی گیره و نتیجه کار مثل نتیجه موهای مامانش نیست!
دروع از نزدیکان به خصوص مادر باید دردناکتر باشه!
اگر والدین میدونستن با ساختن خاطراتی ساده ولی بیادماندنی و شیرین برای فرزندانشون، چه دنیای سالم و شیرینی رو رقم میزنند، دنیای امروز ما اینهمه زشتی نداشت.
شبیه خاطراتی که خانم مادرک واسه دوقل خانها درست می کنن.
من خودم که خاطرات کودکی ام عین فیلم از جل چشمم رژه میرن.
ولی متاسفانه شاهدم که مردم به گلدون خونشون بیشتر از بچه هاشون رسیدگی می کنن.
پ.ن از پُست قبلی: راستی فیلم سنگ صبور گل شیفته رو دیدین؟
بله دیدم
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
وای وای وای از روزی که این پسر جان بفهمه که این ماسته و رنگ نیست و یا یه شیر پاگ خورده ای بهش بگه.... همه دنیای اعتماد و باور این بچه از هم می پاشه.
به نظر من دروغ گویی را باید جنایت درنظر گرفت و مثل یه جنایت باهاش رفتار کرد!
دور نیست این بچه بفهمه که سرش رنگ نمی گیره و نتیجه کار مثل نتیجه موهای مامانش نیست!
دروع از نزدیکان به خصوص مادر باید دردناکتر باشه!
چه مادر باهوشی :-)
چه مامانِ خلاقی! خوشم اومد
اگر والدین میدونستن با ساختن خاطراتی ساده ولی بیادماندنی و شیرین برای فرزندانشون، چه دنیای سالم و شیرینی رو رقم میزنند، دنیای امروز ما اینهمه زشتی نداشت.
شبیه خاطراتی که خانم مادرک واسه دوقل خانها درست می کنن.
من خودم که خاطرات کودکی ام عین فیلم از جل چشمم رژه میرن.
ولی متاسفانه شاهدم که مردم به گلدون خونشون بیشتر از بچه هاشون رسیدگی می کنن.
پ.ن از پُست قبلی: راستی فیلم سنگ صبور گل شیفته رو دیدین؟
بله دیدم