همکاری دارم که ازش بیزارم، دلایلی هم دارم، دروغگو است، تهمت می زند و بدتر از همه بیسواد است ، اطلاعاتش در حد کاردانی هم نیست چه برسد به دکترا، آن وقت اصرار دارد سخت ترین واحد ها را بگیرد و سر کلاس خاطره تعریف می کند
به شیوه خودم کاملا عواطفم را نشان دادم و از او دوری می کنم ، اینقدر تابلو که تمام همکاران و دانشجویان هم می فهمند و طبعا انتظار دارم که او هم متوجه شود
حالا او چه می کند؟
به گرمی سلام می کند، زمان أمدن و رفتنم بلند می شود، مدام سر گفتگو را باز می کند ودر حالی که من نگاهش نمی کنم و سوالاتش را بله و خیر جواب می دهم ، جلوی جمع ضایعش می کنم و اشتباهاتش را توی چشمش فرو می کنم و
و حیرتزده ام می کند وقتی می داند که می دانم لحظاتی پیش زیر آب مرا هم زده و همچنان به پاچه خواری اش ادامه می دهد
حالا تصور کنید سر جلسه دفاع هستم و اون در حال دادن اطلاعاتی کاملا غلط ی است که تو تلگرام دانشجوم یه فیلم فرستاده از پنگوئنی ک می زنه تو سر یخ پنگوئن دیگه و می اندازتش تو آب و زیرش نوشته : عواطف شما نسب به فلانی
چنان خندیدم که فلانی جمله اش یادش رفت و تا گردن قرمز شد
نوشته هات نشون می ده نه تنها تحقیر شدی بلکه تحقیر هم می کنی.کاملا پر از عقده های درونی
گیسو کاش بیشتر مینوشتی که چی کار میکنی باهاش. من هم بایکی این مشکل رو دارم اما نمیدونم چه طور بهش حالی کنم.
ولش کن
پنگوئنه عالی بود!
امیدوارم کائنات به زودی به خیر و خوشی از شما دورش کنه
کار دانشجو جان عااااالی بود
من خانواده ای رو میشناسم که پدر و مادر و پسر و هر ٥ دختر این خاصیت رو دارند. حتی نسبت به خودشون
.
ضرب المثلی هست که میگه از دوکس بترس و مراقب باش
آدم پررو و دریده و دیوار نیمه خراب
مواظب باش اذیتت نکنه
جالب بود. وبلاگت رو تازه الآن دیده م. احتمالا تو زن هستی و او یک مرد. رفتار زیرپوستیش نشان از مرد بودن مردی داره که در جامعه مخصوصا در قبال زن ها رفتارش این طوری تنظیم شده