تکه‌ای از نوشته های وبلاگ قدیمی ام :
تابلوهای سراسر درد و رنج و فقر و کثافت (بیشترین صحنه هایی که به تصویر کشیده شده در ارتباط با کثیفی و عدم بهداشت است سوای جو سیاسی حاکم بر داستان) خواندن این تصاویر کثیف بعضی جاها واقعا دلم را زیر و رو میکند اکنون در فضای بازداشتگاه شهربانی کرمانشاه هستم .همان زندان H مانندی که نازی ها زمان رضاه شاه ساختند به یمن اول نام هیتلر .
آنقدر چندش آور و کثیف و دردناک است که نگو اصلا دلم راضی به خواندن نیست ولی می خواهم با داستان همراه شوم شاید یکی دو صفحه بعد را نخوانم ....
تمام صحنه ها واقعی است اصلا زندگی شریف داوریشه همان اشرف درویشیان است معلم منطقه گیلانغرب من وصف بیشتر این رویدادها را از زبان مادر و مادربزرگم شنیده ام ....
چهره فقر همیشه زشت و کریه است و درویشیان چه خوب این صفت را وصف نموده است و چه خوب از دید مردم بیسواد و عامه آن روز سیاست آن روزگار را تحلیل کرده است انگار که من هم در ان سالهای ابری با شریف همبازی بودم و بزرگ شدم و معلم شدم و به زندان افتادم تا ببینم دیگر قرار است سرنوشت مرا به کجا بکشاند ...
لزوما( و البته متاسفانه) تحصیلات بالاتر ، به معنی وسعت اگاهی و شناخت نیست. دانشجوهای الان خیلی سطحی هستن و حتی در حیطه رشته خودشون معلومات چندانی ندارن و افراد شاخص و شناخته شده رشته خودشون رو هم نمیشناسن.فقط سرشون رو میندازن پایین واحد پاس میکنن.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
چقدر خوبه که الان این مرد بزرگ و رنج دیده رو شناختم
روحشون قرین رحمت
چقدر بد
بیالون
اونا دیگه خیلی بیسوادن. حداقل در درس ادبیات فارسی دوره دبیرستان بهش اشاره شده.
تکه‌ای از نوشته های وبلاگ قدیمی ام :
تابلوهای سراسر درد و رنج و فقر و کثافت (بیشترین صحنه هایی که به تصویر کشیده شده در ارتباط با کثیفی و عدم بهداشت است سوای جو سیاسی حاکم بر داستان) خواندن این تصاویر کثیف بعضی جاها واقعا دلم را زیر و رو میکند اکنون در فضای بازداشتگاه شهربانی کرمانشاه هستم .همان زندان H مانندی که نازی ها زمان رضاه شاه ساختند به یمن اول نام هیتلر .
آنقدر چندش آور و کثیف و دردناک است که نگو اصلا دلم راضی به خواندن نیست ولی می خواهم با داستان همراه شوم شاید یکی دو صفحه بعد را نخوانم ....
تمام صحنه ها واقعی است اصلا زندگی شریف داوریشه همان اشرف درویشیان است معلم منطقه گیلانغرب من وصف بیشتر این رویدادها را از زبان مادر و مادربزرگم شنیده ام ....
چهره فقر همیشه زشت و کریه است و درویشیان چه خوب این صفت را وصف نموده است و چه خوب از دید مردم بیسواد و عامه آن روز سیاست آن روزگار را تحلیل کرده است انگار که من هم در ان سالهای ابری با شریف همبازی بودم و بزرگ شدم و معلم شدم و به زندان افتادم تا ببینم دیگر قرار است سرنوشت مرا به کجا بکشاند ...
من با کتاب سالهای ابری او هزار بار دلم زیر و رو شد
در به تصویر کشیدن صحنه های داستان چیره دست بود . روحش شاد
لزوما( و البته متاسفانه) تحصیلات بالاتر ، به معنی وسعت اگاهی و شناخت نیست. دانشجوهای الان خیلی سطحی هستن و حتی در حیطه رشته خودشون معلومات چندانی ندارن و افراد شاخص و شناخته شده رشته خودشون رو هم نمیشناسن.فقط سرشون رو میندازن پایین واحد پاس میکنن.