زندگی نامه بسیاری از بزرگان علم و هنر سرشار ار سختی های دوران کودکی بود، بیشتر از این در حیرتم که این خشونت های دوران کودکی چطور تا این حد بی اثر بوده بر چخوفی که او را با لقب"نازنین" خطاب می کنند
در ارزشمند بود نمایشنامه های چخوف تردیدی نیست حداقل برای من که در زمانی دورادبیات نمایشی خوانده ام
در کتاب خاطراتی که ماکسیم گورکی از چخوف و رابطه اش با تولستوی نوشته، آن چه که بسیار بارز است ،سیمای مردی مهربان و خجالتی و با محبت است که تولستوی و گورکی بر سر دوستی با او رقابت دارند
چطور و با چه زره ای از این همه آسیب دوران کودکی جان سالم بدر برده اند؟!!!
ولی من فکر میکنم محبت پدر و فرزندی جوهرش غلیظ تر از تنبیه شدن توسط پدره
خیلی از خونواده های دارای مشکلات مالی را میشناسم که احیانا بچه ها را تنبیه میکنند ولی بازم بچه ها ادامای موفقی اند
مثل معلم بدعنقی که بچه ها دوستش دارند و حرفشو گوش میکنند
انگار ادما به خصوص خونواده ها تو ارتباط با هم دیگه چیزی را درک میکنند که حس میشه ولی توصیف نمیشه
اکه این حس خوب باشه حتی تنبیه هم بچه را بیزار نمیکنه
اما اگر ذات همدیگر را نپسندند حتی محبت هم انگار به بچه نمیچسبه
مثل خانواده هایی که گاهی از محصولشون تعجب میکنیم
من همیشه دلم برای کودکی مایکل جکسون خیلی میسوخته
گیس خیلی از چهره های موفق تو یتیم خونه بزرگ شدند. البته اینکه نازنین باشند یا نه نمیدونم!
۱.شاید ما نوشته هایی که در مورد چخوف می خونیم برای زمانییکه چخوف ُ چخوف بوده اما در بسیاری از زمانها چخوف ُ چخوف نبوده از اون زمانها نوشته ایی در دست نیست !
چون حقیقتی که وقتی گفته شه دیگه حقیقی نیست !
یه روز خبرنگاری بورخس رو می بینه و میگه شما آقای بورخس هستید ؟ جواب میده گاهی اوقات !
۲.ر ک : مکانیسم دفاعی والایش(SUBLIMATION) فروید
۳.تجربه ثابت کرده آدمایی که دوران کودکی سختی دارند اغلب منزوی می شوند و در اینجور آدما دسته ای که برای پر کردنش تنهاییشون به کتاب پناه می برند نازنین می شوند !
و...
مرسی که می نویسی ...
سرچ کردم
البته از منابع معتبر
1- The Life and Genius of Anton Chekhov: Letters, Diary, Reminiscences and Biography
source
https://books.google.de/books?id=AAz5CQAAQBAJ&pg=PT6&lpg=PT6&dq=hard+life+child+anton+chekhov&source=bl&ots=utrF4GXNTF&sig=7H-3C5FYkn_yHT6Gt4K-lNJAOg0&hl=en&sa=X&redir_esc=y
2-
source
chekhov's letters to family
http://theamericanreader.com/1-july-1876-anton-chekhov-to-mihail-chekhov
3- این یکی که محشره. آقا در 19 سالگی کلی عاشق پیشه بوده
http://www.theguardian.com/books/2013/mar/01/anton-chekhov-lifetime-lovers-play
4/
http://plays.about.com/od/playwrights/a/chekhov.htm
5- https://www.nytimes.com/books/first/r/rayfield-chekhov.html
ولی هیچ جا حرفی از مرارت و سختی خاصی در زندگی کودکی اش (جز کتکهایی که در مواقع شیطنت از پدر ورشکسته اش میخورده) ندیدم.
مادری داشته قصه گو، پدری اهل موسیقی، از نوجوانی نمایش مینوشته و گروه کُر کلیسا بوده و ...
اینها نشان از یک زندگی خوب داره برای من.
اگه شما منبع معتبر ارائه بدین حتما برام جالب خواهد بود و عصر بارونی جمعه منو میسازید ولی فقط و لطفا ترجمه بازاری نباشه که اینروزا سعی دارن حتی زندگی ملکه الیزابت رو هم پر از مرارت نشون بدن برای همذات پنداری خواننده.
دستت درد نکنه، گرفتی ، دقیقا همین بخش که از پدرش کتک می خورده و به عنوان تنبیه به انباری سردی می رفته که جوهر در ان یخ می زده
چندسال پیش یه عکس من در پای تابلوی گورکی نزدیک بود برایم دردسر درست کنه اما بخیر گذشت.
خوبی نوشته های خانم طلا در اینه که آدم رو به واکاوی و کنجکاوی دوباره میندازه. یه جوری غلغلک یا تلنگر در مورد موضوعات مختلف. از تی زمین شور گرفته تا چخوف.
اما خانم طلا، پدر چخوف اصالتا اهل موسیقی بود هرچند کسب و کارش نبود ولی همینکه باعث شد که هم چفوف هم برادرانش تحصیلات آکادمیک رو دنبال کنند نشون میده یه سروگردن هم از خانواده های فقیر و برده دوران بالاتر بودن.
نمیدونم زندگینامه ای که خوندین ترجمه چه کسی بوده،
اما غالب مترجمان امروزی بنابر سلیقه خودشون و برای مهیج شدن اثر و فروش بیشتر، دخل و تصرف در زمان ترجمه انجام میدن و با آب و تاب آنچنانی، نمک آش رو زیاد می کنن.
یادش بخیر ذبیح اله منصوری، وقتی ترجمه هاش رو میخونین، انگار که از نو یک کتاب نوشته بسیار متفاوت با اصل اثر.
سلام پس برو یک کم سرچ کن درباره کودکی چخوف و بخصوص درباره پدرش