مرد در جلوی عابربانک دستپاچه شماره حساب را وارد می کرد اما هر بار ناموفق بود، دختر جوان پشت سرش گفت: می خواهید برایتان بخوانم
مرد نفسی به راحتی کشید و بقیه صف در آرامش منتظر شدند تا کار آن دو تمام شود
زنی از گاری لبو و باقلی خرید، کمی جلوتر دختری عقب مانده ،در میان زباله ها به دنبال غذا می گشت، زن به خریدهایش نگاه کرد و لبو را انتخاب کرد و به دختر داد
در اتوبوس شلوغ دختر وارد شد، صندلی خالی نبود، دختری همسن خودش روی تک صندلی اش کنار کشید، دومی آمد کنارش نشست
زنی بچه به بغل در کوچه طولانی راه می رفت، زنی میانسال سوار بر تاکسی تلفنی بود، از راننده خواست که مادر و بچه را سوار کند
زن و شوهری با بسته های سنگین بالای پله های مترو بودند، چند پسر جوان شلوغ کنان پایین می رفتند، متوقف شدند و از آنان پرسیدند: کمک می خواهید؟
اینها را همه در همین ایران خودمان دیدم ، در همین یک ماه گذشته
یه چیزی رو میدونی گیسو
من از وقتی این پستت رو خوندم یکم با مردم مهربون تر شدم
هرروز که وارد اتوبوس میشم این پستت میاد توو ذهنم
حالا من کجام
مشهد
ببین تونستی یه حجم کم از یه نقطه دیگه کشورت رو تغییر بدی
آخ زهرا، عاشقتم
بغضم گرفت ...چقدر شیرینه شاهد این لحظات باشی و یا خالقشون
سلام از خوانندگان خاموش و قدیمی وبلاگتان هستم ممنونم که این دیدگاه زیبایتان را نسبت به آدمهای پیرامونتان با این راحتی و دلنشینی بیان میکنید امروزم را ساختید همیشه شاد و سربلند باشید
اخ چه مزه می ده کامنت این قدیمی ها
من اناری را می کنم دانه
به دل می گویم
خوب بود این مردم
دانه های دلشان پیدا بود...
وبلاگ "آدمهای خوب شهر" بود.
اینم خوبه. به شرطی که دلقک بازی درنیارن بعضی وقتا! اما اینو توی فیسبوک دیده بودم. قبل ترش یه وبلاگ بود اتفاقای خوب اینطوری رو می نوشتن. خیلی جدی و واقعی!
خیلی عالیه! اما کمی هم تاسف آوره. نه تنها در ایران ، همه جای دنیا. تاسف برای: یاد آوری خوبی کردن . آنهم اونقدر جزیی و بیزحمت!
میخوام اینو بگم: دائما باید راه بری و بگی: هی! تو آدمی! یادت نره!
آخ !
چی میشد یه آدم مهربون هم به من پیشنهاد می داد ظرفای مونده در طول هفته رو بشوره ؟
: (
چقدر آدم خوشحال میشه این اتفاقای کوچک ولی مهم و قشنگ رو می بینه گاهی. یا حتی خودش دخالت مستقیم داشته باشه ... حتی اگه کمک گیرنده باشه! خیلی ذوق داره
*مثلاً یه وبلاگ یا کانال تلگرام هم بزنن هرکی هرچی دید یادداشت کنه پررررررررررررر بشه این چیزا ... حس خوب بیشتر بشه. مثل اون وبلاگه .. اسمش یادم رفت!!
از افرییندگان خوشی های کوچک تشکر می کنیم؟