در یک رودخانه دوبار نمی توان شنا کرد

امروز رفتم فرهنگسرا، مدتی است دیگر آنجا کار نمی کنم اما هر از چند گاهی سر می زنم.

همه عوض شده بودند

سرایدار لاغر  و فضول، پیر و بی دندان شده بود

پیرزن خدمتکار شاعر، از دردی بی درمان اشک می ریخت

همکارها دو تا  دیسک کمر گرفته بود و دوتای دیگر از درد گردن می نالیدند، یکی حامله  بود و دیگری عینکی شده بود و آخری  از تنهایی و افسردگی اشک می ریخت 

بچه ها ، رفقای قدیمی من بزرگ شده بودند  و  سرخوش  و البته که تبدیل به نوجوانانی سطحی و مبتذل  شده بودند 

بیرون که آمدم  غمگین بود از این گذر زمان و بی اعتنایی اش به ما، این بشر ضعیف متوهم که گمان می کند روزهای زیادی در راه دارد