خیلی غمگین کننده است می دونم،ما عادت کردیم خودمون را محور عالم بدونیم اما واقعیتش اینه که آدمها فقط خودشون و در نهایت خانواده شون براشون مهمه و زیاد ذهنشون را درگیر بقیه آدمها نمی کنن
شما کافیه محل کارت را عوض کنی، دانشگاهت تموم بشه، خونه رو جابجا کنی تا ببینی هیجکدوم از اونایی که نگران نظرشون بودی، واقعا بهت فکر نمی کنن
وفتی اینطوریه ،خب حیف نیست که بخاطر اونا دست از آرزو، علائق و یا حتی مدل لباس پوشیدنت بر داری؟
دوستی دارم که برای بدست آوردن رضایت پدرش، درسخوند، سر کا رفت و ازدواج کرد ، حالا برای رضایت همسرش کار را رها کرد، و بچه دار شد
و فقط من به عنوان یک دوست صمیمی و قدیمی می دونم چه استعدادها که نداشت و چه آرزوهایی
هر کار که دلتون میخواهید بکنید
سلام
من سعی کردم آرزوهام را دنبال کنم و با وجود سختی های بسیار زیاد و حرفهای اطرافیان که ولش کن، کار تو نیست، بیخیالش شو، اگر نمیشه حکمتی داره، خدا راضی نیست!!! و خیلی چیزای دیگه کر شدم و ادامه دادم (البته زیاد هم مسخره شدم خیلی خیلی زیاد چون راحت نتیجه نمیداد و به در بسته میخوردم) الان بعد از سالیان سال دارم تو رویاهام زندگی میکنم و خیلی خیلی لذت بخشه... حالا تازه همه میگن آفرین!!!همه افتخار میکنن گاهی هم الگو قرار میدن برای بچه هاشون.... هیچ وقت دست از آرزوها برندارین.... اگر همت دارین و مرد عملین برین جلو با تمام فشارها و دردها و.... تهش خیلی خیلی شیرینه....
حرفت کاملا درسته، من هر وقت از انجام کاری میترسم یاد خودم می اندازم که زندکی جقدر کوتاهه و ابنکه قضاوت دیکران را به قضاوت خودم ترجیح دادن جقدز مسخره و کم لطفی در حق خودمه
به نظر من تربیت ما دخترا خیلی پر اشتباهه چون از اون اول با تبعیض نژادی تربیت می شیم و هیچ وقت نمی تونیم خودمون رو ازاد و رها احساس کنیم همیشه دوست داریم دیگران از ما راضی باشن!! تا بیایم به خودمون بیایم و خودمون رو دست داشته باشیم و برای خودمون وقت بذاریم کلی موقعیت خوب رو از دست دادیم و تازه بعد کلی سال تازه کاریم و کلی خطاکار!!
جالبه نمی دونم با این علم می تونیم مادرای خوبی باشیم یا نه!
سلام.نه اینکه من یوخده خنگم.نفهمیدم یعنی چی به پری دریایی اعتقادداشته باشم؟ نو آندرستند!پاک گیج شدم الان.کمکم کن کمکم کن نذار اینجور بمونم تا بپوسم!
نظر من!( قربونش برم واسه همه چی نظر داره!). کلا حسرت خوردن از یک فاز زندگی ( اگر به یک مجموعه فکری و فلسفه و جهان بینی رسیده باشی ) خودش کمرنگ میشه. و میبینی که هر کاری که کردی یا نکردی یا میبایست میکردی ، همه و همه اجزا ء مجموعه ای هستند که تو را ساخته اند. بحث سخت و طولانی و فلسفی است. به همین خاطر به همین قدر اکتفا کرده و آن را تمام میکنم. ( باز هم قربونش برم میخواد فقط نظر بده!)
جمله ی آخر خیلی مختصر و مفید همه چی رو گفته بود. این جمله ی آخر اعتقاد همیشگی منه. ولی از طرفی هم کاملا با حرف بنفشه خانوم موافقم. واقعا مسئولیت سنگینیه. ولی خب من یکی تمام تلاشمو کردم که قبولش کنم
. زندگی کلا سخته اصلا! چه کاری که خودت میخوای بکنی، چه کاری که دیگران می خوان، بازم یه عالمه سخته زندگی 
.
مشکل اینه که اگه هر کار دلمون خواست انجام بدیم خودمون مسئول کارها مون و نتایج ناشی از اون ها خواهیم بود و متاسفانه اکثر آدمها نمی تونن همچین بار سنگینی رو تحمل کنن
سلام گیس طلای متفکر
حرفتون کاملا متین اما باید بگم این وسط یه تقدیری هم هست که نمیشه بر او چیره شد.اینو چیکارش کنیم؟ انجام همه کارها دست خود ما نیست
خب من بهش اعتقادی ندارم
زندگی همینطور سخته
این اعتقادات که سخت ترش می کنه
حداقل به پری دریایی اعتقاد داشته باش
تکبیییر