امروز رفته بودم به محله ای که اولین بار در انجا تدریس کردم. برای تجدید خاطره نرفته بودم کاری پیش آمده بود و من ناگهان متوجه شدم که این همان میدان است
انچه که حیرتزده ام کرد فقدان هر گونه احساسی نسبت به انجا بود. هیچ نوستالژی وجود نداشت . من کاملا در حال زندگی می کنم و گاهی اوقات در آینده اما گذشته برای من بدجوری گذشته است.
این احساس را هم زمانی که به دانشگاه های قدیمی ام سر می زنم دارم. انگار که نبوده، انگار که نیست . حالا هم هیچ سند و مدرکی برای اثبات اینکه در زمانی دوری دختری در این میدان زیر درختان منتظر اتوبوس می شده، ندارم
من الان هستم . خودم با تمام افکار و درگیری های روزمره و ارزوهای اینده اما واقعا مهم نیست که چه بوده ام، چه کرده ام
انگار حالا زمان نگاه کردن به عقب نیست و هنوز باید ادامه داد
اصلا ایا نیازی به بازبینی جاده است؟
گمان می کنم تنها در قله، در انتهای راه
تازه اگر فرصتی باشد برای چرخاندن سر و دیدن مسیری که پشت سر گذاشتی
و اگر هم فرصت نبود؟
گورباباش
بیشتر مشتاقم ببینم اون ور چه خبر است
منم این شکلی ام و گاهی بازخوردهای عجیبی از اطرافیان میگیرم خب آخ باید چکار کنم اره خاطره خوب اما واکنش من در حد فضولی که اینجا چقدر تغییر کرده مثلا
به نظرم گذشته با رنگ و لعاب، نوستالژی می شود...شاید یکجورایی آن رنک و لعابش را برایت از دست دادند...
- بازم مثل گذشته ها، اون گذشته های خوب.
- گذشته ها هیچوقت خوب نبوده
بخشی از دیالوگ فیلم مردی بنام هیچکس.
سلام.می گویند گذشته را نمی توان برگرداند.آینده هم که هنوز نیامده است. پس حال را دریاب
وای چقدر تفاوت!
حالا برای من قشنگترین حسی که تا مدتها حالم رو خوش میکنه، همین حس نوستالژیکه.
گورباباش خیلی خوبه!
خیلی موافقم با این روش و منش:)
حالا هم نگاه میکنی. اما انگار جدا از تو دختر جوانی این مرحله را گذرانده. دختر جوانی که روزها زیر درختان منتظر اتوبوس بوده و زمانی را تمام کرده. تو هرگز با حس گذشته نمیتوانی به راه طی شده نگاه کنی.با حس متفاوت کنونی نگاه میکنی.
تو در این فازها به تکمیل کردن یا شدن خودت میرسی. مسلم است که هیچکدام ما همانی نیستیم که ده سال پیش بودیم. و ده سال آینده هم همینی نخواهیم بود که الان هستیم. مطمئنم حتما در پایان این راه تکامل به گذشته نگاه خواهی کرد.
بقیه دارد
بنظر من خیلی عالیه که به جلو نگاه میکنی. معنی اش اینه که بالای قضیه و گذشته هستی . اما معنی اش این است: هر چه که هستی یا نیستی ، با همون تجربیات گذشته است.حالا خوب یا بد. آدم محصول یک مجموعه از فازهای زمانی یا گستره زمانی است.
بقیه دارد